He lieve Puck!
Weet je wat zo leuk is; Sinds jij aan het groeien bent, is mama nooit meer alleen. Vooral als ik even rustig zit of lig, trappel jij er rustig op los. Ik kan je van binnen en van buiten voelen en sinds kort zie ik je ook bewegen! Dan bobbelt mijn hele buik. Grappig he?
Afgelopen zondag zaten papa en nonna allebei met een hand op mama's buik en voelden ze je tegelijk trappen.
Puckie, we zijn superblij me jou! Kom je gauw?
Love you forever!
-Mama-
woensdag 1 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten